ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας

Η ποίηση για την πόλη

28.3.2018

Την 21η Μαρτίου, γιορτάζοντας την Παγκόσμια Μέρα Ποίησης, οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας ερμήνευσαν ποιήματα σε διάφορα σημεία της πόλης, «σπάζοντας» την λογική της καθημερινότητας και αφήνοντας τον ποιητικό λόγο να ακουστεί και να πετάξει σαν ελεύθερο πουλί, εκεί που δεν το περίμενε κανείς -σε δρόμους, πλατείες, δημόσιες υπηρεσίες, καταστήματα, καφενεία, τραίνα, τράπεζες…

Οι ίδιοι σπουδαστές μιλώντας για την εμπειρία τους αυτή καταγράφουν:

  • • «Μια ηλιόλουστη μέρα που μας χάρισε συγκινητικές και απρόσμενες εμπειρίες…!»
  • • «Άνθρωποι στάθηκαν σε μια γωνιά, άφησαν τις σακούλες των σουπερμάρκετ στο δρόμο, και άκουγαν τα ποιήματα. Αθόρυβοι αλλά με τόσο θορυβώδη ακοή…!»
  • • «Δε θα ξεχάσω τα χαμόγελα των έκπληκτων περαστικών…»
  • • «...κάποιοι ήθελαν να σταματήσουν ν’ ακούσουν αλλά ντράπηκαν και συνέχισαν το δρόμο τους..»
  • • «Κάποιοι άνθρωποι στο Ταχυδρομείο ενοχλήθηκαν…. ο διευθυντής τους καθησύχασε…. τους ενθαρρύνε να χαλαρώσουν και ν’ ακούσουν …»
  • • «Δεν ήταν λίγα τα παιχνιδιάρικα σχόλια κάποιων νεαρών αγοριών…!»
  • • «Ήταν βάλσαμο το χαμογελαστό βλέμμα συμπάθειας ηλικιωμένων γυναικών, ενώ οι σύζυγοί τους ενοχλούνταν γιατί διάβαζαν την εφημερίδα τους…»
  • • «Οι εξομολογήσεις ανθρώπων στο δρόμο που είσεπραξαν τα ποιήματα ως πρόσκληση για να μας εξομολογηθούν βιώματα της ζωής τους…»
  • • «Η θερμή υποδοχή από τον Δήμαρχο με γλυκίσματα και χυμούς…»
  • • «Και το πιο θαυμάσιο απ’ όλα: κάποιοι που δεν μας περίμεναν αλλά μας απάντησαν απαγγέλοντας κι ίδιοι Ποίηση…»

Η Λένα Νάτση φοιτήτρια της δραματικής σχολής σημειώνει:

Όσοι απαγγείλαμε ποιήματα κοιτάξαμε τον ουρανό και είπαμε «Τι ωραία μέρα, τι ωραίοι άνθρωποι» Κάθε φορά που το στόμα μας σχημάτιζε λέξεις ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός να τις μοιραστούμε που θέλαμε και άλλο, και άλλο… Έτσι που καταλάβαμε πως δεν είναι απαραίτητο να περιμένουμε μια παγκόσμια μέρα ποίησης αλλά να κάνουμε την κάθε μέρα μια μέρα ποίησης, μια μέρα χαρισματική και διαφορετική. Σαν τον παγωτατζή που γεμίζει χωνάκια και δροσίζει το καλοκαίρι μας. Έτσι και εμείς να δίνουμε γευστικά ποιήματα που γλυκαίνουν το μέσα μας και μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους.